AGRO Web

Το Γυμνάσιο της Παραλίας Τυρού ιδρύθηκε κατά τη σχολική χρονιά 1981-82. Μέχρι τότε οι μαθητές υποχρεώνονταν να πηγαίνουν στο Γυμνάσιο του Λεωνιδίου. Στην αρχή φιλοξενούνταν σε κτίρια που ήταν προορισμένα για άλλες χρήσεις. Το τωρινό σχολικό κτίριο κατασκευάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των μαθητών πριν 20 χρόνια, το 1995. Το οικόπεδο ανήκε στην εκκλησιαστική περιουσία της Ιεράς Μονής της Καρυάς (το μετόχι της οποίας, ο Αγ. Γεώργιος, βρίσκεται στον Άνω Τυρό)  και δόθηκε ως δωρεά από το Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας, τον μακαριστό Θεόκλητο. Γι’  αυτό και παλιότερα ονομαζόταν και Θεοκλήτειο.

Οι μαθητές προέρχονται από τα χωριά (Παραλία Τυρού, Άνω Τυρός, Σαπουνακαίικα, Μέλανα) και τους οικισμούς (Ζαρίτσι, Τσέρφο) που αποτελούν το Δημοτικό Διαμέρισμα Τυρού. Τα πρώτα χρόνια η δυναμικότητα του σχολείου άγγιζε τους 80 περίπου μαθητές. Προς και από  το σχολείο τα παιδιά  μεταφέρονται με σχολικό λεωφορείο και με ταξί.

Το Γυμνάσιο Παραλίας Τυρού βρίσκεται στο Δημοτικό Διαμέρισμα Τυρού, το οποίο ανήκει στο Δήμο Νότιας Κυνουρίας με έδρα το Λεωνίδιο. Ο Τυρός χαρακτηρίζεται ως μια αγροτοτουριστική περιοχή που η τύχη της συνδέθηκε άρρηκτα από τα αρχαία χρόνια με τη θάλασσα και τη ναυτοσύνη.  Η περιοχή  αποτελεί το ανατολικό κομμάτι του Νομού Αρκαδίας, στα ανατολικά της Πελοποννήσου, και βρίσκεται στις παρυφές του Πάρνωνα με θέα στον Αργολικό κόλπο. Πριν πέντε χρόνια  ήταν ξεχωριστός δήμος μαζί με τα χωριά Σαπουνάκι και Μέλανα.

Η περιοχή αυτή της νοτιοανατολικής Κυνουρίας ταυτίζεται με την Τσακωνιά, η οποία εκτός από τον Τυρό περιλαμβάνει κι άλλα χωριά, όπως το Λεωνίδιο (νότια), ή τον Πραστό και την Καστάνιτσα (δυτικά και βόρεια). Οι Τσάκωνες θεωρούνται άμεσοι απόγονοι της αρχαίας Δωρικής φυλής και, προστατευμένοι τόσους αιώνες από τον ορεινό όγκο του Πάρνωνα, γίνονται θεματοφύλακες μιας ξεχωριστής γλωσσικής παράδοσης που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται από μικρούς και μεγάλους, της τσακώνικης διαλέκτου, που τις ρίζες της τις εντοπίζουμε στη Λακωνική – Δωρική διάλεκτο. 

Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η περιοχή του Τυρού κατοικήθηκε από τη Νεολιθική εποχή. Άλλοι συνδέουν τον Τυρό με την πόλη Τύρο της αρχαίας Φοινίκης και άλλοι με τη λατρεία του Απόλλωνα Τυρίτα. Τα υπολείμματα από τα Κυκλώπεια Τείχη, στο Κάστρο, αποδεικνύουν πόσο σημαντική θεωρούσαν την τοποθεσία οι Μυκηναίοι για τη φρούρηση της ευρύτερης περιοχής της Κυνουρίας.  Η σημασία της σπουδαίας στρατηγικής θέσης της Κυνουρίας αποδείχτηκε τους επόμενους αιώνες, αφού έγινε θέατρο συγκρούσεων μεταξύ των δύο πόλεων-κρατών του Άργους και της Σπάρτης.

Οι Τσάκωνες τα χρόνια του Βυζαντίου στρατολογούνταν ως φύλακες φρουρίων ενώ καθ’ όλη την ιστορική διαδρομή διακρίνονται για το αδούλωτο πνεύμα και την περηφάνια τους. Ζώντας σε απομονωμένα και κακοτράχηλα μέρη διατήρησαν την τσακώνικη γλώσσα τους, τα ήθη και τα έθιμά τους και τον τσακώνικο χορό. Ο τελευταίος, σύμφωνα με μία πρώτη άποψη, αναπαριστά την προσπάθεια του Θησέα να βγεί από το Λαβύρινθο? ενώ μία δεύτερη άποψη αναφέρεται στη νικηφόρα πάλη του Απόλλωνα με το φίδι, τον Πύθωνα, στους Δελφούς.

Ο Τυρός το καλοκαίρι συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό επισκεπτών, Ελλήνων και ξένων, που προτιμούν την περιοχή για τις ήρεμες διακοπές που προσφέρει καθώς και για τις πανέμορφες παραλίες που διαθέτει. Ο ιδιόμορφος συνδυασμός του βουνού με τη θάλασσα, του πράσινου χρώματος με το γαλάζιο, έχει προσελκύσει  επισκέπτες από τις ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Αυστρία) που αναζήτησαν μόνιμη κατοικία στην περιοχή του Τυρού.

Το χειμώνα, κυρίως, οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες, όπως η καλλιέργεια ελιάς, χαρουπιάς, πορτοκαλιάς. Ασχολούνται, επίσης, με την αλιεία, επαγγελματικά και ερασιτεχνικά. Τέλος, αρκετοί κάτοικοι είναι ναυτικοί ή έχουν ασκήσει στη ζωή τους το επάγγελμα του ναυτικού. 

Ο Τυρός απέχει περίπου 72 χλμ. από την Τρίπολη, την πρωτεύουσα του νομού Αρκαδίας και βρίσκεται ανάμεσα στο Λεωνίδιο (περίπου 20 χλμ.) και στο Άστρος (περίπου 30 χλμ.) που αποτελούν τις έδρες των Δήμων της Νότιας κα της Βόρειας Κυνουρίας αντίστοιχα.