AGRO Web

Η ιστορία μας
Πριν από 83 χρόνια, ένα σχολείο γεννήθηκε. Ήταν το 1930 όταν το Διδακτήριο του Φουρφουρά χτίστηκε για να στεγάσει τα όνειρα των παιδιών και για να δημιουργήσει καινούργια σε μια κοινωνία που ακόμα συνέρχονταν από αλλεπάλληλες ταλαιπωρίες. Από τις δύο αίθουσες του, χτισμένες στα αρχιτεκτονικά πρότυπα του Καποδίστρια, με τα ψηλά ταβάνια και τα μεγάλα παράθυρα στραμμένα προς το νότο, πέρασαν μέχρι και 90 περίπου παιδιά σεένα έτος. Ήταν ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και η γερμανική κατοχή που παραλίγο να προκαλέσουν το κλείσιμο του σχολείου. Όμως αυτό άντεξε και μέσα από τα λιγοστά παιδιά της μεταπολεμικής περιόδου, γεννήθηκε σιγά σιγά το Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά. Μετά από έναν αιώνα περίπου ζωής, 7 χωριά του Αμαρίου στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο μας το οποίο το σχολικό έτος 2012-2013 αριθμούσε 45 μαθητές.
Ο Φουρφουράς βρίσκεται 44χμ από το Ρέθυμνο, κτισμένος σε ένα λόφο και σε υψόμετρο 460 μέτρα .Απέχει περίπου 25χλμ από τη θάλασσα και κατοικούν 508 κάτοικοι σύμφωνα με την     απογραφή του 2001. Αναφέρεται  πως το όνομα του είναι ανθρωπωνυμικό από τον πρώτο οικιστή Φουρφουρά, γνωστού βυζαντινού οίκου (Στεφ.Ξανθουδίδης). Ο δάσκαλος από το Ρέθυμνο Εμ.Λαμπρινάκης γράφει σε βιβλίο του πως Φουρφουράς είναι κώμη μεγάλη και ληστρική το πάλαι, από εκεί και το όνομα.
Ο Δήμος Αμαρίου είναι δήμος της περιφέρειας Κρήτης που συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης. Προέκυψε από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Συβρίτου και Κουρητών. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 277.74 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 6.215 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Έδρα του νέου δήμου ορίστηκε η Αγία Φωτεινή και ιστορική έδρα ο Φουρφουράς.
 
Τα πετρόχτιστα, βενετσιάνικα οικήματα και τα ταπεινά αγροτόσπιτα συνυπάρχουν αρμονικά μέσα στο πολύχρωμο τοπίο.
Στο Αμάρι μπορεί ο επισκέπτης να γνωρίσει την άλλη Κρήτη, της αγνότητας και της παράδοσης, που αποπνέει άρωμα από τα φρύγανα και το μάραθο που σιγοτραγουδά στο πήλινο τσουκάλι. Το Αμάρι είναι η πιο πράσινη περιοχή του Ψηλορείτη. Δεν είναι μόνο οι συστάδες πεύκων και πρίνων που καλύπτουν τις βουνοπλαγιές, αλλά και τα αμέτρητα λιβάδια που σκεπάζουν τις ρεματιές της κοιλάδας. Ο ορεινός όγκος του Ψηλορείτη με την απόληξή του προς την περιοχή του Αρκαδίου δεσπόζει στα βορειοανατολικά, ενώ στα νότια το Κέδρος και η Σάμιτος οριοθετούν την εύφορη και αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων κοιλάδα. < Τα νερά αφθονούν στην περιοχή απόρροια των πολλών βροχών και των στεγανών πετρωμάτων. Μικροί χείμαρροι ξεχύνονται από τις βουνοπλαγιές για να καταλήξουν βόρεια στον Πρασσιανό ποταμό όπου υπάρχει το φράγμα των Ποταμών ή νότια στον Λιγιώτη ποταμό που ρέει όλο σχεδόν το χρόνο. Ο Πλατύς ποταμός στο Βυζάρι τροφοδοτεί μια λιμνοδεξαμενή που χρησιμεύει για αρδευτικές ανάγκες. Οι οικισμοί της περιοχής είναι ξακουστοί στην Κρήτη για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους και είναι διάσπαρτοι μέσα στις ρεματιές και τις πλαγιές των βουνών. Οικισμοί όπως ο Φουρφουράς, τα Πλατάνια, του Καλογέρου, το Θρόνος, οι Κουρούτες, το Αποδούλου, ο Πλάτανος, η Λοχριά, η Πατσός, η Βισταγή, η Νίθαυρη, είναι χτισμένα περιμετρικά στις πλαγιές του Ψηλορείτη. Από την άλλη ο Μέρωνας, το Γερακάρι το ?Ανω Μέρος, οι Ελένες και οι Βρύσες κείτονται στους πρόποδες του όρους Κέδρος, ενώ το Αμάρι, ο Οψιγιάς, το Μοναστηράκι, οι Λαμπιώτες και το Πετροχώρι δεσπόζουν από τη μεριά της Σάμιτου. Οικισμοί που ήκμασαν σε παλιότερες εποχές όπως το Μοναστηράκι, το Βυζάρι, η Σχολή Ασωμάτων, η Γέννα είναι κτισμένοι μέσα στις κοιλάδες και ρεματιές της περιοχής. Το νοτιότερο τμήμα του Αμαρίου καταλαμβάνει η περιοχή της Αμπαδιάς, που κατά την ιστορία υπήρξε έδρα των αγριότερων Τουρκοκρητικών.
Το οδικό δίκτυο της περιοχής είναι δαιδαλώδες ακριβώς για να εξυπηρετήσει την επικοινωνία των οικισμών. Η βασική είσοδος είναι από το Ρέθυμνο με τον επαρχιακό δρόμο του Αμαρίου που διέρχεται πάνω από ένα από τα ελάχιστα τοξωτά γεφύρια του νησιού ( Σίμα Καμάρα), και νότια από την πεδιάδα της Μεσαράς μέσω Τυμπακίου. Δευτερεύουσες οδικές αρτηρίες συνδέουν την περιοχή μέσω Αρκαδίου και Σπηλίου με την πόλη του Ρεθύμνου ενώ ο επαρχιακός δρόμος που περικυκλώνει όλες τις νότιες παρυφές του Ψηλορείτη, οδηγεί στη Γέργερη και το Ζαρό. Πέρα από αυτές τις διαδρομές η περιοχή προσφέρει μια πληθώρα εναλλακτικών περιηγήσεων και προσεγγίσεων μέσω Γέργερης και Ζαρού. Εντυπωσιακές είναι οι διαδρομές μέσω Αρκαδίου και Σπηλίου, με την τελευταία μάλιστα να διασχίζει τον ορεινό όγκο του Κέδρους και το οροπέδιο Iους Κάμπος με τις ενδημικές τουλίπες του. Πολλοί αγροτικοί και δασικοί δρόμοι σκαρφαλώνουν ψηλά στα γύρω κορφοβούνια, φτάνοντας μάλιστα ελάχιστες εκατοντάδες μέτρα κάτω από την κορφή του Ψηλορείτη, στην περιοχή της Λοχριάς.